Last sunset of summer
And before you know it summer is over…it lasted less than a blink of an eye for me. As I grow older I notice that time flies faster, it feels as if it was yesterday when I was boarding my plane to Skopje right after my term ended. And now, in less than 48 hours I will be back in London to start my third year.
This summer was eventful…can’t quiet tell whether it was in a positive or negative way. A lot of things happened a lot of things have changed some for the better and some for the worse. If I have to put down how my summer was, it looked like this: rekindling old friendships and starting new, growing up, revisiting old places but filling them with new memories, learning to let go, going to concerts and singing my lungs out, experiencing new things, getting lost between pages while listening to the waves, cozy nights in over crowded clubs, working hard but enjoying it to the fullest and lastly looking for happiness.
The end of summer has always been a bittersweet feeling for me, when I was younger I was sad that my days of freedom and not going to bed early were over, but yet was happy to go back to school which meant hanging out with my friends and of course stationary shopping, which was my favorite thing to do. Now, it’s almost the other way around. Summer means reunion with your hometown friends, most of whom live in different cities and countries now, still reckless but not as I used to be when I was 15, while the fall means saying goodbye to your friends and family, which even after dozens of goodbyes doesn’t get easier, yet happy to go back to London to see my friends there which I have missed like crazy over the summer.
After two and half months of traveling, reading, binge watching, hanging out with friends and what not, it’s time to say farewell to summer and with recharged batteries to kick off the new university year. I didn’t actually plan on writing this type of post, but the photos me and Simone took a few weeks ago in Ohrid were too good not to be shared. And seemed to me like the perfect shoot to close the chapter called summer.
Така брзо пролета и ова лето…за мене траеше помалку од секунда. Како што растам осеќам дека времето врви побрзо, се чуствувам како да беше вчера кога се качував во авионот за Скопје само што завршив со мојот семестар. И сега во помалку од 48 часа ќе бидам повторно во Лондон да ја започнам новата година.
Ова лето беше преполно со настани…сеуште не можам да одлучам дали во позитивна или негативна смисла. Многу нешта се променија некои за подобро некои за полошо. Ако треба кратко да кажам како изгледаше моето лето тоа би било вака: навраќање на стари пријателства и започнување на нови, растење, посетување на стари места но исполнувајќи ги со нови спомени, пуштајќи некои нешта да си одат, одење на концерти и пеење на целиот глас, искусување на нови нешта, изгубување низ страниците слушајќи го звукот на брановите, вечери поминати дома одколку во ноќен клуб, напорно работење но со големо уживање и за крај потрага по среќа.
Крајот на летото за мене секогаш имало некое чудно чувство помеѓу тага и среќа, кога бев мала бев тажна бидејќи моите денови на слобода и седење до касно завршуваа, но бев среќна да се вратам на училиште да се дружам со моите пријатели како и купувањето на нов училишен прибор кој беше мојот омилен дел. Сега е скоро обратно. Летото значи гледање со твоите пријатели од твојот роден крај повеќето од кој сега живеат во други градови и држави, сеуште невнимателно но не како што бев кога имав 15 години, а пак есента значи збогување со семејството и сите пријатели, што иако сум го направила повеќе од 100 пати никогаш не станува полесно, но сепак среќна што се враќам во Лондон да ги видам пријателите од таму што ми фалеа во текот на леотото.
После два и пол месеци од патување, читање, гледање на серии со саати, излегување со пријатели и што уште не, време е да се вратам со наполнети батерии во Лондон и да го започнам новиот семестар. Искрено не планирав да пишувам ваков пост но, сликите што ги направивме со Симоне во Охрид пред неколку недели беа предобри и беше жално да не се споделат. А ми изгледаа и одлични за да заврши ова поглавје наречено лето.
Photography: Simone Kalica